کد مطلب:312302
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:206
ستارگان درخشان
برگرفته از: «كانهم نجوم السماء».
تشبیه یاران امام حسین (ع) به ستارگان فروزان گویای چند نكته است:
اول: ستارگان آسمان نشانه های هدایت اند: «و بالنجم هم یهتدون» [1] .
[ صفحه 163]
دوم: درخشش ستارگان، توجه همگان را به خود جلب می كند.
سوم: نورافشانی ستاره در شب تاریك امكان پذیر است. ظلمت، زمینه ی طلوع ستاره است: «و هو الذی جعل لكم النجوم لتهتدوا بها فی ظلمات البر و البحر» [2] .
چهارم: با طلوع خورشید، نور ستارگان در پرتو آفتاب ناپدید می شود و آن ها محو نورانیت خورشید می گردند.
یاران حسین (ع) به ویژه حضرت عباس (ع) ستارگان هدایت اند و با جانبازی و شهادت خود تمامی بشریت را در گستره ی تاریخ متوجه خود كردند. آنان در تاریكی های عصر اموی نور افشان راه هدایت شدند و در پرتو انوار حسین (ع)، خورشید همیشه تابان حقیقت، محو شدند.
[1] نحل: 16.
[2] انعام: 97.